Μπορεί να φαντάζει μακρινό ή όνειρο, αλλά ο 28χρονος Ζυλιέν Μακαλού τα κατάφερε! Από τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, όπου και είναι η πατρίδα του βρέθηκε άστεγος στην Αθήνα. Η ιστορία του ξεκινά από τον δρόμο και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής όπου και πέρασε πρώτος! Σήμερα έχει την δική του επιχείρηση.
“Η ιστορία μου είναι αποτέλεσμα πολλών προσπαθειών, θυσίας και υπομονής. Είναι μια σταγόνα νερού στον ωκεανό των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες”.
Αναγκάστηκε να φύγει από το Κονγκό, λόγω πολιτικών συμφερόντων. Ο πατέρας του, αρχιτέκτονας μπλεγμένος με τα πολιτικά διώχτηκε και κυνηγήθηκε.
Κυνηγημένος έφτασε στην Τουρκία με αεροπλάνο και εκεί ένας διακινητής τον εγκατέλειψε κοντά στον Έβρο. Αν και γνώριζε αρκετά καλά την ελληνική ιστορία, δεν πήγαινε το μυαλό του πως έφτανε στη χώρα μας. Δεν ήταν εύκολο ταξίδι. Η ζωή του απειλήθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Σύντροφοι του έχασαν τη ζωή τους, αλλά εκείνος κατάφερε να περάσει τα σύνορα τον Νοέμβριο του 2011, σε ηλικία μόλις 16 ετών. “Η αποφασιστικότητά μου να επιβιώσω με οδήγησε στην Ορεστιάδα με την ελπίδα να συνεχίσω τον αγώνα μου για να αλλάξω το γεμάτο δάκρυα παρελθόν μου σε ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα”.
Έμεινε για τρεις μήνες στην Ορεστιάδα, σε ένα κελί. Μετά ταξίδεψε στην Αθήνα, όπου κοιμόταν σε παγκάκια, μέχρι που στα τέλη του 2012 μεταφέρθηκε σε ξενώνα ασυνόδευτων ανηλίκων στην Κόνιτσα.
Η μόνη που επέζησε από την οικογένεια του, είναι η αδερφή του, όπου και ζει μόνιμα στη Γαλλία.
Στην Κόνιτσα, άρχισε να μαθαίνει ελληνικά. Φοίτησε για τρία χρόνια στο επαγγελματικό λύκειο της πόλης και το 2015 έδωσε εξετάσεις, όπου πέρασε πρώτος στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, στο οποίο συνέχισε και τις μεταπτυχιακές του σπουδές.
“Ήθελα να κάνω κάτι που θα μου δώσει ψωμί να φάω. Το 2012 κοιμόμουν στο δρόμο και σε κάθε βήμα μου σκέφτομαι να μην μείνω πάλι στο δρόμο”.
Τι κάνει η επιχείρηση του;
Ασχολείται με την μεταφορά πακέτων από την Ελλάδα σε όλο τον κόσμο, τη μεταφορά χρημάτων παγκοσμίως και την εισαγωγή βιολογικών τροφίμων από την Αφρική. Όπως λέει και ο ίδιος είναι “μια γέφυρα ανάμεσα στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, ανάμεσα στην Ελλάδα και την Αφρική”. Στόχος του είναι να φτάσει και σε άλλες χώρες, ωστόσο το μεγαλύτερο όνειρό του, “δεν είναι να έχω εκατομμύρια, αλλά να βοηθήσω εκατομμύρια άτομα. Ό,τι κερδίζω, δεν θέλω να τα μαζέψω, αλλά να τα μοιραστώ με άτομα που έχουν ανάγκη, όπως τα παιδιά που είναι ορφανά ή που έχουν καρκίνο. Ήμουν και εγώ κάποτε παιδί και με βοήθησε κάθε Έλληνας που ήρθε σε επαφή μαζί μου και την αγάπη που έδειξαν σε μένα, θέλω να τη δείξω σε άλλους που έχουν ανάγκη”.
“Δεν αντιμετώπισα ρατσισμό, απλά είχα ένα βασικό πρόβλημα ότι δεν είχα μεγάλο κεφάλαιο, ώστε να μπορώ να κάνω πολλά πράγματα”. Μεγάλη δυσκολία, συνάντησε με τη γραφειοκρατία, . Έπρεπε να μάθει τους νόμους και διαδικασίες.
Έχοντας λάβει πλέον την ελληνική ιθαγένεια, ζει με την οικογένεια του στην Κύπρο, και παρόλο που έχουν κάνει αίτημα να έρθουν στην Ελλάδα, οι διαδικασίες καθυστερούν. Ο Ζυλιέν απευθύνει έκκληση για επιτάχυνση των διαδικασιών και από τις δύο χώρες.
Ο ΟΗΕ -UNHCR GREECE συνδέει επιχειρήσεις με πρόσφυγες. Προσφορά στην αγορά εργασίας
Γνωρίζοντας όλα αυτά, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έφερε εκπροσώπους του ιδιωτικού τομέα, της διπλωματικής κοινότητας, των μη κυβερνητικών οργανώσεων αλλά και των ίδιων των προσφύγων για να δουν πώς θα μπορούσαν να γίνουν ένα με την κοινωνία και να συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
Τα καλά νέα κλείνουν με έναν πρόσφυγα που κατάφερε να κάνει την δική του επιχείρηση
«Η έκκλησή μου προς τους επιχειρηματίες είναι να μην ξεχνάτε τους πρόσφυγες στις αποφάσεις σας και στις προσφορές εργασίας μέσα στις επιχειρήσεις σας. Εύχομαι ανάμεσά σας να βρεθούν άνθρωποι που θα αλλάξουν τη ζωή άλλων ανθρώπων, όπως κάποτε κάποιοι άνθρωποι με βοήθησαν να αλλάξω τη δική μου».
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
