Ένα όνειρο που δεν πνίγηκε στα νερά του Αιγαίου! Ένα παιδικό βιβλίο με την “Σταχτομπούτα της προσφυγιάς” μεταφράζεται στα αραβικά για τα παιδιά-πρόσφυγες στη χώρα μας!
Για εκατοντάδες ιστορίες προσφυγόπουλων που επιχείρησαν να αναζητήσουν την δική τους Γη της Επαγγελίας διασχίζοντας το Αιγαίο στην προσωπική τους αναμέτρηση με το φόβο του αγνώστου έχει χυθεί άπλετο μελάνι. Άλλες ιστορίες απελπισίας και πόνου όπως προ διετίας του μικρού Αιλάν… Άλλες ιστορίες ελπίδας και αισιοδοξίας όπως της Σύριας- ολυμπιονίκη πλέον- 18χρονης Yusra Mardini.
Είναι η κοπέλα σύμβολο που έφυγε από τη Συρία, και ενώ βρισκόταν την άνοιξη του 2015 σε μια βάρκα στο Αιγαίο ταξιδεύντας από την Σμύρνη για την Λέσβο με ένα τσούρμο ακόμη ταλαιπωρημένες ψυχές, πέτυχε μαζί με την επίσης κολυμβήτρια αδερφή της την ανθρώπινη υπέρβαση!
Όταν η λέμβος που χωρούσε κανονικά 7 άτομα και σε αυτήν είχαν στοιβαχτεί τριπλάσιοι χάλασε χρειάστηκε να κολυμπήσουν τρεις ώρες προς την ακτή σπρώχνοντάς την, αφού πήδηξαν στο νερό, και έτσι έσωσαν 20 άτομα!
Η κοπέλα αυτή από την δραματική εμπειρία του να κολυμπάει στη Δαμασκό με τις βόμβες να πέφτουν δίπλα της σαν το χαλάζι, όπως η ίδια δήλωσε, κατέληξε μετά από περιπέτειες στη Γερμανία από την Ελλάδα και τελικά συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο με την ομάδα των προσφύγων, όπου και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στα 100μ. πεταλούδας!
Η Σταχτομπούτα της προσφυγιάς δεν είναι παραμύθι… Είναι μια ιστορία απαράμιλλου θάρρους και επίμονης προσπάθειας προκειμένου να ξεπεραστούν τα εμπόδια, να νικηθούν τα κύματα κάθε ανθρώπινης τραγωδίας.
Η ιστορία της νεαρής κοπέλας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την συγγραφέα Μαριέττα Κόντου στο έργο της “ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ”. Ένας ύμνος στην ανθρώπινη δύναμη. Μια ελεγεία για το πως μπρορεί καθένας να ονειρεύεται ακόμη και με τα μάτια ανοιχτά, ακόμη και σε μια βάρκα στη μέση του πουθενά…
Το νέο βιβλίο της Μαριέττας Κόντου , που κυκλοφορεί στη σειρά «Ιστορίες που ζεις δυνατά» των εκδόσεων ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ με τις εικόνες του Στάθη Πετρόπουλουκαι απευθύνεται σε παιδιά από 10 ετών, και πλέον μεταφράστηκε και στα αραβικά και ταξιδεύει όπως η πρωταγωνίστριά του, η νεαρή Νουρ, προκειμένου να φτάσει στα χέρια 2.000 αραβόφωνων παιδιών-προσφύγων σε όλη την Ελλάδα.
Το βιβλίο μεταφράστηκε στα αραβικά από την Πέρσα Κουμούτση και τον Abdelaziz Mohamed Abbas. Στη διανομή του βιβλίου συμμετέχουν οργανώσεις όπως η ΑΡΣΙΣ, η ΜΕΤΑδραση, το Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και ο Δήμος Αθηναίων (Πρόγραμμα Στέγασης), καθώς και μεμονωμένοι εκπαιδευτικοί. Μέχρι στιγμής έχουν μοιραστεί 1.400 αντίτυπα και η διανομή συνεχίζεται.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το γενναίο ταξίδι της Νουρ, που αγαπά το νερό τόσο που πιστεύει πως υπάρχει μια χώρα με κατοίκους νερένιους, που λέγεται Κολυμβησία. Η διαδρομή, γεμάτη νοσταλγία για τα παλιά και δύναμη για το άγνωστο μέλλον, με μοναδικά εφόδια τη γάτα της την Κιταμπάν, την αδελφή της και ένα σακούλι στον λαιμό με τα πιο «πολύτιμα» .
Τι θα γίνει όμως όταν η Κιταμπάν χαθεί στη Λέσβο; Πώς θα ανταμώσει ξανά με τους αγαπημένους της και πώς θα γίνει το κολύμπι ο οδηγός επιβίωσης και απροσδόκητο εισιτήριο για το μεγάλο της όνειρο;
Μια ιστορία πείσματος και παιδικής αξιοπρέπειας, με φτερά στην πλάτη και σακίδιο στους ώμους, που ξορκίζει τη λύπη με ένα «Φτου»!
Το συγκινητικό σημείωμα της συγγραφέως
Η συγγραφέας Μαριέττα Κόντου, με αφορμή την ειδική έκδοση του βιβλίου ΦΤΟΥ ΞΕΛΥΠΗ στα αραβικά, έγραψε ένα προσωπικό σημείωμα το οποίο επίσης μεταφράστηκε στα αραβικά για να συνοδεύσει την αποστολή των βιβλίων και να διαβαστεί από τα παιδιά.
Αξίζει κι εσείς να το διαβάσετε!
“Πριν πολλά πολλά χρόνια, όταν εγώ ακόμη δεν είχα γεννηθεί, τον Σεπτέμβρη του 1922, ο δικός μου παππούς ήρθε στην Ελλάδα από τη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Ήταν μικρός, πολύ μικρός, γύρω στα 7 και ήρθε μόνος του, αφού με τη μητέρα του και τις αδελφές του, χωρίστηκε στο ταξίδι και τις βρήκε πολύ μετά. Και τα κατάφερε!
Παρόλο που αυτή την ιστορία δεν είχα την ευτυχία να την ακούσω από τον ίδιο αλλά από τη μητέρα μου, την αγάπησα πολύ, την έκανα δική μου και στα μάτια μου, ο παππούς έγινε ένας ήρωας αγαπημένος κι ας μην τον γνώρισα ποτέ…
Όταν άκουσα την ιστορία της Ysra, ένιωσα τον ίδιο θαυμασμό που είχα νιώσει και τότε, όταν παιδί άκουσα την ιστορία του παππού. Κι έπειτα άκουσα κι άλλες κι άλλες ιστορίες, τις δικές σας, και άρχισα να νιώθω πως τελικά η ιστορία είναι στρογγυλή, κάνει κύκλους, κι έτσι γυρίζει πάλι στο ίδιο σημείο. Όμως πάντα θα υπάρχουν, σε όλες τις εποχές, παιδιά γενναία σαν εσάς, την Ysra, τη Νουρ που αν και αφήνουν πίσω τους λυπημένες πατρίδες, έχουν τόση δύναμη μέσα τους που καταφέρνουν να κάνουν τη λύπη χαμόγελο και κατόρθωμα θαυμαστό!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί χωρίς εσάς το βιβλίο αυτό δεν θα είχε γραφτεί, και μια ευχή, να κουβαλάτε πάντα μαζί σας τα πιο πολύτιμα κι αγαπημένα κι όπου κι αν πάτε να είναι αυτά που θα σας δίνουν τη δύναμη να συνεχίζετε και να γράφετε τη δική σας ιστορία, χαρούμενη, πολύχρωμη και ευτυχισμένη, όπως αξίζει σε όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου…”
