Κάθε μέρα ακούμε για όσους επέζησαν, βρήκαν ή χάθηκαν, από την τραγωδία του μοιραίου Intercity στα Τέμπη. Δύσκολα όμως θα ακούσουμε για έναν μετανάστη που έχασε τη ζωή του. Όχι γιατί δεν είχε χαρτιά, αλλά γιατί δεν υπήρχε λίστα με τους επιβάτες.
Πριν λίγες μέρες μάθαμε τυχαία για τον θάνατο του 33ου Μοχαμάντ και δεν ακούστηκε πουθενά.
Τώρα μαθαίνουμε για τον 26νο Αρσλάν από το Πακιστάν, που έζησε και κατάφερε μέσα από αυτόν, να σωθούν και άλλοι επιβάτες! Ο Αρσλάν είναι ένας ήρωας που μας δίνει παραδείγματα ζωής.
Ήταν επιβάτης στην αμαξοστοιχία που συγκρούστηκε με το εμπορικό τρένο σκορπώντας το θάνατο σε πολύ κόσμο…
«Τρόμαξα όταν άκουσα τον θόρυβο. Εκεί κοντά ήταν μία γέφυρα, σκέφτηκα ότι έπεσε εκεί… Έσπασε ένα παράθυρο από την αριστερή πλευρά. Δεν μπόρεσα να κατέβω, μπήκα μέσα για λίγα λεπτά. Άνοιξαν οι πόρτες και βγήκα. Έξω είχε παντού γυαλιά. Το βαγόνι ήταν λοξά. Βοήθησα ένα κύριο, μετά κατέβηκα κάτω και πήρα μπροστά, στο πρώτο βαγόνι, που είχε φωτιά, για να βοηθήσουμε τον κόσμο»
«βγήκα από τα παράθυρα, ήταν με τα φορεία, το τρένο στην αριστερή μεριά αλλά δεν μπορούσα να κατέβω κάτω. Ξαναμπήκα μέσα και ξανά άνοιξαν τις πόρτες και μετά βγήκα έξω από τις πόρτες στην μπροστινή μεριά. Κατέβηκα κάτω και τράβηξα το βίντεο. Ήταν μπροστά η φωτιά. Πολλή φωτιά. Ο κόσμος έκλαιγε, πολλοί φώναζαν “βοήθεια, βοήθεια”»
«ο κόσμος ήταν γεμάτος αίματα. Βοήθησα 2-3 στη δική μου ηλικία, τους κατέβασα κάτω, τους έβαλα στην άκρη. Πολλά αίματα. Τρόμαξα και εγώ. Εκεί σκοτώθηκε πολύς κόσμος και επικρατούσε τρόμος».
Δεν είναι εύκολο να ζεις τις αναμνήσεις, ούτε να πάρεις την απόφαση να σώσεις και αλλους πέρα από τον εαυτό σου.
Γίνε σαν το Αρσλάν, γιατί χρειαζόμαστε τέτοια άτομα!
Γιατί οι άνθρωποι δεν διαφέρουν..
Σε ευχαριστούμε πολύ!
